دردهایم،آرام آرام روی خطوط کاغذ شعرمی شوند...

کنارشان

طرحی ازتوکشیده ام...

که می خندی

طرحی ازمهربانی هایت...

که میدانم پشت بغضهایت مخفی کرده ای...

ورق بزن

تا به فصل دردهایم برسی...

نگاه کن

دربن بست توگیرکرده ام...

ودرون توخاک می خورم

کسی صدایی ازمن نمی شود...

صداها دروغند

ودروغ تمام حقیقت های دنیاراپاک کرده است...

می دانی؟فراموش کردنت کارسختی نیست...

فقط کاش

خیابانی باشد...

مراببرد وبرنگرداند...

دلتنگی هایم راپنهان می کنم وبه خانه می روم...

این روزها...

چیزی برایم

غمگین تراززن بودن نیست...

1391/2/24...........پانیامه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: